Met dank aan het baasje van Milou
Week 4
Inmiddels zijn we begonnen met de puppypap en ze vinden het heerlijk! Het gaat er steeds netter in en Yentl vindt dat toch wel een beetje jammer, want ook zij vindt de pap errug lekker ! De pups zijn vandaag voor de 2de keer ontwormd en ook dat ging eigenlijk “vlekkenloos”. De pupjes krijgen steeds meer interesse in de wereld om hun heen. Elke keer pakken we een ander pupje uit de ren om ook eens alleen de kamer te gaan verkennen of samen met Yentl. En dat vinden ze stoer! Ook komen hun karaktertjes steeds meer naar de oppervlakte: de ene loopt de kamer rond alsof hij of zij niets anders gewend is en de ander is wat bedachtzamer.
Voor meer leuke foto’s zie het fotoalbum.
Week 3
De pups beginnen drukker te worden!! Het is zo leuk als de pups ongeveer 3 weken zijn, omdat ze dan wat “levendiger” worden. Het zijn nu echte minihondjes. Ze worden nieuwsgierig naar elkaar en hun omgeving. Inmiddels zijn we ook begonnen met het introduceren van speelgoed en het is fantastisch om te zien hoe ze daarop reageren. Vanaf nu gaan we ze nog vaker oppakken, knuffelen en meer geluid maken (de oortjes gaan open). Yentl is een fantastische moeder en omdat de pups nu nog goed groeien op alleen moedermelk, wachten we nog even met het geven van de puppiepap. Dat gaan we komende week proberen, het zal mij benieuwen hoe ze daarop reageren. Verder slapen ze nog heel veel, maar ook daar groeien ze van, net als echte baby’
Yara
Yara is een heerlijke hond. Ze is van een lieve, dynamische en regelmatig zeer ondeugende pup uitgegroeid tot een veel rustiger, soms nog steeds ondeugende jonge hond. Slippers en schoenen stelen en mee de tuin in nemen (en een enkele keer zijn ze ook stuk!) is een favoriet spelletje. Ze is ook een expert in gaten maken in het gazon. Dit kan ze met haar poten en met haar snuit. Volgend jaar zal dit wel afgelopen zijn. Ze is heel erg geïnteresseerd in wat er in haar omgeving gebeurd. Of het nu een mier of een vliegtuig is, alles is interessant. Heel vaak komt ze even chillen, ze is echt onze knuffel. Als ze absoluut geen zin heeft om iets te doen, is ze heel moeilijk te motiveren. Op de hondencursus was ze vaak de drukste (alles is leuk!) en meest ongemotiveerde hond. 5 minuten later is ze dan opeens de beste van de groep! Pienter genoeg deze dame, alleen wat eigenzinnig. Het liefst is ze de hele dag buiten en wandelen en rennen kan ze heerlijk in het buitengebied waar we vlak bij wonen. Als we de caravan weer inpakken is ze heel erg attent want ze wil dolgraag mee. In juni hebben we door Noorwegen getrokken en hebben daar, naast veel wandelen, ook gefietst met Yara in de fietskar. Met name Japanse toeristen waren erg van Yara gecharmeerd en ze is heel vaak op de foto gekomen. Yara weegt nu iets meer als 20 kg. en is ongeveer 50-52 cm hoog. Haar kleur verandert nog steeds. Op het moment vinden we haar café au lait. Toen Yara 10 weken oud was heeft ze haar linkerachterpoot gebroken. Ze is toen geopereerd en heeft er een plaat in gekregen. Het eerste half jaar met haar was daardoor extra intensief. Gelukkig is alles goed gekomen! Wij zijn dolblij met Yara en hopen nog heel lang van haar te kunnen genieten.
Milou
Ik ben zo superblij en dankbaar met mijn lieve schat! Die oh zo zware puppytijd lijkt zo ver weg en bijna vergeten. Nu is ze zo’n verrijking die lieve schat, dat is echt ongelooflijk. We lopen twee keer per dag ruim een uur in het bos en dat is voor ons allebei heerlijk. Ik merk dat Milou regelmaat in mijn leven geeft en dat is met mijn letsel zo fijn! Om te beginnen word ik gewoon zo blij van die eigenwijze en lieve snoet 🙂 en al haar streken, hoe ze anderen blij maakt, onze wandelingen en contacten daardoor, het samen knuffelen en lui op de bank liggen, noem maar op. En waar het vroeger altijd moeilijk was om op de rem te staan en niet teveel achter elkaar te doen moet ik voor Milou nu 4x/dag even naar buiten en relaxen of na een paar uur terug naar huis voor die wandeling waar ik weer een beetje van bijkom. Verder is ze in huis heerlijk rustig, op af en toe wat jatten van tafel na als er niemand in de buurt is….dat krijg ik er nog niet uit helaas. Doen Yentl en Dhooby dat ook? Ze is echt zo gericht op eten…mmmm.
Met andere honden gaat het goed, geniet ze ook enorm van, die heeft weet ik hoeveel vriendjes en vriendinnetjes hier. Behalve herders, daar heeft ze het niet zo op. In de straat heeft ze ook haar ‘favorieten’, het is echt een portret hoor. Ze heeft 3 favoriete mensen die helemaal blij worden als ze haar zien en steevast een hele knuffel scene op straat doen.
Dat blaffen doet ze soms nog steeds, ik heb het idee dat het een soort frustratie is dat een andere hond niet genoeg speelt met haar. Ze doet het alleen als ze weet dat die andere hond haar niet zal corrigeren… dappere dodo 🙂 Ik heb het idee dat ze nu het commando ‘rustig’ kent en als ik dat zeg dan helpt dat meestal wel en anders doe ik haar even aan de lijn. Nog steeds dus eigenlijk hoe ze als pup al was, onderzoekend en nieuwsgierig, heel blij en levenslustig en een héél klein beetje dapper ;-).
